ကိုယ့္အေဖနဲ ့ကိုယ္ပဲကြာ...

တခါကဦးဇင္းတပါးဟာမနက္ေစာေစာကားစီးျပီးခရီးထြက္လာခဲ့တယ္ေပါ့.အာရုဏ္ဆြမ္းေတာင္မဘုန္းေပးခဲ့ရဘူး

ေပါ့.ဒီလိုနဲ ့ဦးဇင္းစီးလာတဲ့ကားကမေမွ်ာ္လင့္ပဲလမ္းခရီးတေနရာမွာပ်က္ပါေလေရာ.ေန ့ဆြမ္းဘုန္းေပးဖို ့အခ်ိန္နီး

လာေပမဲ့ကားကမထြက္နိုင္ေသးဘူးေပါ့.ကားပ်က္ေနတဲ့ေနရာကဘယ္ရြာနဲ ့မွလဲမနီးဘယ္.စားေသာက္ဆိုင္နဲ ့မွလဲ

မနီးဆိုေတာ့အေတာ့္ကိုအခက္ေတြ ့ေနေတာ့တာေပါ့.စားစရာေသာက္စရာပါလာတဲ့သူေတြကလည္းကားေပၚဘုန္း

ၾကီးတပါးပါလာတယ္.ေန ့ဆြမ္းစားခ်ိန္နီးျပီ.ဘာမွလည္းမဘုန္းေပးရေသးဘူး.ပါလာတဲ့စားစရာေလးေတြကိုဆြမ္းအ

ျဖစ္လွဳဦးမယ္လို ့ဘယ္သူကမွစိတ္မကူးမိၾကဘူးေပါ့.သူတို ့ဗိုက္ပဲသူတို ့ျဖည့္ေနၾကတာေပါ့.ဒီေတာ့ေရတဗူးေလာက္

မွေသာက္စရာမပါတဲ့ကိုယ္ေတာ္လည္းသူမ်ားေတြစားတာကိုၾကည့္ရင္း.ျမင္ရင္..ျမင္တယ္လို ့မွတ္..ဆာရင္ဆာတယ္

လို ့မွတ္ဆိုျပီး.ဝိပသာနာပဲပႊားရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.တတ္နိုင္ဘူးေလ.စိတ္ကိုဆံုးမရတာလြယ္ေပမဲ့ဗိုက္ထဲကေတာ့ေဂၚဂြီ

ပဲေပါ့.သူမ်ားကပ္မွစားရတဲ့ဘုန္းႀကီးဘဝေပကိုး.စိတ္ထဲမွာေတာ့ရက္စက္လိုက္ၾကတာေပါ့.ငါတို ့မွာေတာ့မီးေလာင္လဲ

ခါးေတာင္းက်ဳိက္ေခါင္ေပၚတက္ရဲခဲ့ပါရဲ့.ေရျမဳပ္ေတာ့လဲေရထဲကိုလည္ပင္းနစ္တဲ့အထိဆင္းျပီရဲရဲေတာက္ကူညီခဲ့ရတာ

လဲေမာင္တို ့ပါပဲေပါ့ေလ.စဥ္းစားရင္းေၾကကြဲေနေတာ့တာေပါ့ေလ...ကားစက္ေကာင္းသြားလို ့ခရီးဆက္ရင္း...ခရီးတ

ေထာက္နားရာစားေသာက္ဆိုင္တန္းကိုေရာက္ေတာ့အခ်ိန္ကမြန္းလြဲေက်ာ္လို ့.၁နာရီေတာင္ထိုးလုျပီေပါ့.ကားေပၚက

ခရီးသည္ေတြလဲဆာေနၾကတာဆိုေတာ့.ကားရပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲအတင္းတိုးေဝွ ့ဆင္းၾကျပီးစားစရာေတြမွာျပီးစား

ေနလိုက္ၾကတာေအာက္ထပ္မွာထိုင္စရာေနရာကိုမရွိေလာက္ေအာင္ပါပဲတဲ့.ဒါနဲ ့ပဲဦးဇင္းလဲအေျခေနကိုအကဲခတ္လိုက္

ျပီးေတာ့စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့အေပၚထပ္ကိုခပ္တည္တည္ပဲတက္သြားလိုက္တယ္.ျပီးေတာ့စားပြဲထိုးကိုလွမ္းေခၚလိုက္ျပီး

ေဟ့.တကာရရာဟင္းနဲ ့ဆြမ္းတပြဲအျမန္ကပ္စမ္းေပါ့...ေျပာလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲစားပြဲထိုးကနာရီကိုေမာ့္ၾကည့္လိုက္ျပီး

မြန္းလြဲေနျပီကိုယ္ေတာ္ဘယ္နဲ ့လုပ္တာလဲေပါ့.ဒီမွာတင္မနက္ကတည္းကဘာမွမစားရေသးလို ့ဗိုက္္ဆာေနရတဲ့အထဲ

လွ်ာရွည္တဲ့မိေက်ာင္းနဲ ့မွလာေတြ ့ေနေတာ့.ဟိုဦးဇင္းလဲအေတာ္ေဒါသထြက္သြားျပီး.ေဟ့တကာဒါမင္းအလုပ္မဟုတ္

ဘူးကြ.ငါနဲ ့ငါအေဖသာဆိုင္တဲ့ကိစၥကြ.ကိုယ့္အေဖနဲ ့ကိုယ္အဆင္ေျပေအာင္ၾကည့္ရွင္းလိုက္ရင္ရတယ္.အဆင္ေျပ

တယ္.ခုမင္းလုပ္ရမွာကငါ့ကိုဆြမ္းတပြဲသာအျမန္လာျပီးကပ္စမ္းပါ.မင္းကိုယ့္အလုပ္သာကိုယ္လုပ္စမ္းပါ.သူမ်ားအလုပ္

ဝင္ျပီးပါရေအာင္မင္းနာခ်င္လို ့လားကြေဟ.လို ့ေဟာက္လိုက္မွစားပြဲထိုးလည္းထြက္သြားေတာ့တယ္တဲ့.ေဟာက္စား

ဆိုတာဒါမ်ဳိးကိုေခၚတာလားမသိ.ဟုတ္တယ္ေလ.ရဟန္းဆိုတာဘုရားသားေတာ္ေတြမဟုတ္လား.ဒီေတာ့သူ ့အေဖနဲ ့သူ

သားအဆင္ေျပေအာင္ၾကည့္လုပ္လိုက္ရင္ျဖစ္နိုင္တာပဲမဟုတ္ပါလား.သားအဖဆိုေတာ့လဲဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ.ဗန္းေမာ္ဆရာ

ေတာ္ငယ္ငယ္ကလည္း.စာျပန္ပြဲတခုမွာသကၤန္းအသစ္ရံုစရာမရွိလို ့.ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရားမွာသြားျပီး.အေဖက်ေနာ္

မွာသကၤန္းအသစ္ရံုစရာမရွိလို ့.အေဖ့သကၤန္းခဏေပးဆိုျပီး.ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရားမွာကပ္လွဳထားတဲ့သကၤန္းကိုခြါျပီး

ရံုခဲ့ဘူးေသးတယ္မဟုတ္ပါလားဗ်ာ.သူတို ့အေဖနဲ ့သူတို ့ကိုယ္ဗ်ေနာ.အဆင္ေျပရင္ျပီးတာပါပဲ..
 (ခရီးသြားရင္းဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိးမ်ားအခ်ိန္ကိုလိုက္ျပီးကုသိုလ္ယူနိုင္ေစရန္ရည္ရြယ္ျပီးဒီပိုစ့္ေလးကိုတင္ပါတယ္ဗ်ာ.)