တခါကႏြားျခံႀကီးတခုထဲမွာဖားသားအဖနွစ္ေကာင္ေနၾကတယ္.တေန ့မွာေတာ့ဖားငယ္ေလးကေၾကာက္လန္ ့တၾကား
နဲ ့ေျပးလာျပီးသူ ့အေဖကိုေျပာလိုက္တယ္.အေဖအေဖ.က်ေနာ္ေၾကာက္လိုက္တာဗ်ာ.ျခံထဲမွာဘာေကာင္ႀကီးလဲမသိဘူး.ကိုယ္လံုးႀကီးကလဲအႀကီးႀကီး.ေနာက္ဂ်ဳိႀကီးကလည္းပါေသး.က်ေနာ္ကိုမ်က္လံုးႀကီးျပဴးျပီးလိုက္ၾကည့္ေနတာဗ်.က်
ေနာ္အရမ္းေၾကာက္တာပဲအေဖရယ္လို ့ေျပာလိုက္တယ္.အဲဒီမွာတင္ပဲဖားႀကီးက..အဲဒါဒီျခံထဲကသူမ်ားခိုင္းတာခံေနရတဲ့
ႏြားႀကီးပါကြာ.အလကားေကာင္ႀကီးကြ.ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူးကြာလို ့ေျပာလိုက္သတဲ့.သူတပါးရဲ့လက္ရွိအေျခေနကို
အရည္ခ်င္းကိုအသိမွတ္ျပဳလိုတဲ့စိတ္မရွိဘူးဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ.အဲေနာက္ျပီးမင္းအေဖလည္းဒီေလာက္ေတာ့ႀကီးပါတယ္
ကြ.ဒီမွာၾကည့္ဆိုျပီး.ေလကိုတဝႀကီးရူသြင္းလိုက္ျပီးသူ ့ခႏၱာကိုယ္ကိုေဖာင္းျပလိုက္တယ္.ဘယ့္နဲ ့လည္းဒီေလာက္ႀကီးရဲ့
လားကြေဟ.လို ့ေမးလိုက္တယ္.မတူနိုင္တာကိုယွဥ္ျပိဳင္လိုတဲ့စိတ္.ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာအထင္ႀကီးတတ္တဲ့စိတ္မ်ဳိးနဲ ့ေမး
လိုက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ.အဲဒီမွာတင္ဖားငယ္ေလးကေတာ့ကေလးပီပီအမွန္ကိုအမွန္တိုင္းျမင္တတ္တဲ့စိတ္နဲ ့ၾကည့္ျပီးေျပာလိုက္
တာက.အဲဒီထက္ေတာ့ႀကီးေသးတယ္အေဖတဲ့.ဒါဆိုလဲကဲကြာဆိုျပီးဖားႀကီးကေလကိုတဝႀကီးထပ္ျပီးရူလိုက္ျပန္တယ္.ဒီမွာ
ပဲဖားႀကီးကနဂိုထက္ေတာ့ပိုႀကီးလာျပန္တာပဲေပါ့.ဒါေပမဲ့ဖားတေကာင္ရဲ့တင္းအားခံနိုင္ရည္ကိုေက်ာ္မဲ့အေနထားကိုေရာက္
ေနခဲ့ျပီေလ.ဒါကိုဖားႀကီးကေတာ့သတိမမူမိခဲ့ဘူးသူ ့စိတ္ထဲရွိေနတာကႏြားႀကီးထက္သာတယ္ဒါမွမဟုတ္ႏြားေလာက္ေတာ့
အသာေလးပါဆိုတဲ့သေဘာထားမ်ဳိးဗ်.ျပီးေတာ့သူ ့သားကိုေမးလိုက္တယ္ဘယ့္နွယ့္လဲသားဒီထက္ေတာ့ႀကီးေသးတယ္အ
ေဖဆိုရင္ပဲ..ဖားႀကီးလဲေဒါသထြက္သြားျပီးေနာက္ထပ္ေလကိုရူလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ.ေဖာင္းကနဲအသံနဲ ့အတူဖားႀကီးလည္း
ေပါက္ထြက္ျပီးသြားေတာ့တာပဲေပါ့.ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲ.က်ေနာ္ဒီပံုျပင္ေလးကိုဖတ္လိုက္ရေတာ့စဥ္းစားစရာေလးေတြ
အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္.က်ေနာ္တို ့ပါတ္ဝန္းက်င္မွာဖားနဲ ့တူတဲ့လူေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားရွိေနလိုက္မလဲလို ့.ဖားနဲ ့ႏြား
ဟာေနရာေဒသတခုထဲမွာရွင္သန္ေနထိုင္ၾကရေပမဲ့မတူတဲ့ဘဝေပးအေျခေနနဲ ့စိတ္ဓာတ္အရည္ခ်င္းေလးေတြကိုပါ.အရင္
ကကိုယ္ျပဳမိခဲ့တဲ့အတိတ္ကံအက်ဳိးေပးေၾကာင့္.ယခုလက္ရွိဘဝမွာဖားျဖစ္တဲ့သူကျဖစ္.ႏြားျဖစ္တဲ့သူကလည္းႏြားျဖစ္ခဲ့ၾကရ
ျပီပဲ.ကံစီမံရာေပါ့ဗ်ာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို ့ရေကာင္းတဲ့အရာေတြမွမဟုတ္တာ.အဲဒါေပမဲ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို ့ရနိုင္တဲ့အရာေတြ
ကေတာ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ေတြပဲဗ်.ကိုယ့္ရဲ့လက္ရွိျဖစ္ရာဘဝေရာက္ရာအရပ္ေဒသကိုလိုက္ျပီးအေျခေနအခ်ိန္
ခါကိုလိုက္ျပီးသင့္တင့္မွ်တတဲ့နွလံုးသြင္းဆင္ျခင္မွဳနဲ ့ေနသြားနိုင္မွမိမိေရာက္ရာျဖစ္ရာဘဝေလးေတြကိုေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ရႊင္ရႊင္တန္
ဘိုးရွိရွိေနသြားနိုင္ၾကမွာမဟုတ္ပါလား.ေနတတ္ရင္ေလာကႀကီးဟာလူတိုင္းအတြက္ေက်နပ္စရာေတြပါဘဲ.ဒါေပမဲ့ဗ်ာဖားတ
ေကာင္လို.ကိုယ္ရဲ့လက္ရွိျဖစ္ေနေရာက္ေနရတဲ့ဘဝအေျခေနမွန္အျဖစ္မွန္ကိုနားမလည္လက္သင့္မခံနိုင္ဘဲမာနနဲ ့အတၱကို
ေရွ့တန္းတင္သူတပါးရဲ့လက္ရွိဘဝေပးအေျခေနနဲ ့အရည္ခ်င္းကိုလက္မခံနိုင္ပဲမတူညီနိုင္တာေတြကိုယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစား
ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ဘဝခရီးတေလွ်ာက္လံုးပူေလာင္ပင္ပန္းမွဳဆင္းရဲမြန္းၾကပ္မွဳေတြနဲ ့ပဲေနထိုင္ရင္းဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္မလွရတာ
သံေဝဂယူစရာတခုပါပဲ.ဟုတ္တယ္ဗ်ာပံုျပင္ထဲကႏြားႀကီးဟာဘယ္သူ ့ကိုမွယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစားေနတာမဟုတ္ပါဘူးသူ ့ရဲ့ဘ
ဝေပးအေျခေနအရျဖစ္ေနရတဲ့ႏြားဘဝကိုသာတန္ဘိုးရွိရွိေနေနတာပါ.ဝန္စည္စလွယ္ေတြသယ္မယ္.ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးေရး
မွာပါဝင္မယ္အသား.နို ့စတာေတြနဲ ့လူေတြကိုအက်ဳိးျပဳမယ္ေပါ့ဒါဟာသူ ့ရဲ့ဘဝေပးအေျခေနအရလူေလာကႀကီးကိုတတ္
နိုင္သေလာက္အက်ဳိးျပဳေပးေနတာပဲဒါကိုက်ေနာ္တို ့လက္ခံအသိမွတ္ျပဳေပးနိုင္ရမယ္ေလအဲဖားႀကီးရဲ့အျမင္မွာေတာ့သူ
မ်ားခိုင္းတာကိုလုပ္ေနရတဲ့အလကားေကာင္ႀကီးပါတဲ့.အဲဒီလိုသူမ်ားအရည္ခ်င္းကိုအသိမွတ္ျပဳလက္ခံမေပးနိုင္ေတာ့မတူ
တာကိုယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစားရင္းဘဝနိဂံုးအဆံုးသတ္မလွခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ.ဖားဘဝမွာေရာဘာေတြလုပ္နိုင္မလဲ.သီးနွံဖ်က္မဲ့ပိုး
မႊားေလးေတြကိုအစာအျဖစ္စားေသာက္ျခင္းအားျဖင့္လူေတြကိုအက်ဳိးျပဳနိုင္ေသးတာပဲမဟုတ္လား.ႏြားတေကာင္ေလာက္
မလုပ္နိုင္လို ့လဲဝမ္းနဲေနစရာ.အားငယ္ေနစရာမလိုပါဘူး.ကိုယ့္အရည္ခ်င္းကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္.အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္
က်ဳိးစားလုပ္ရင္းနဲ ့သူမ်ားရဲ့အရည္ခ်င္းကိုလည္းအသိမွတ္ျပဳလက္ခံေပးနိုင္မယ္ဆိုရင္ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္မလဲ
ဗ်ာ.လူတိုင္းလူတိုင္းဟာေလာကႀကီးရဲ့အက်ဳိးစီးပႊားကိုက်ရာ.ေရာက္ရာေနအလွဆင္ေနၾကရတာမဟုတ္လားဗ်ာ.ဟုတ္္
တယ္ဗ်.ကိုယ့္ပါတ္ဝန္းက်င္မွာရွိေနတဲ့သက္ရွိသက္မဲ့အရာအားလံုးဟာတနည္းမဟုတ္တနည္းနဲ ့ေလာကႀကီးကိုအလွဆင္
ေနၾကတာမဟုတ္ပါလား.ဒီလိုမဟုတ္ပဲဖားတေကာင္လိုကိုယ့္အရည္ခ်င္းကိုလည္းမသိနိုင္.မျမင္နိုင္ျဖစ္ျပီးသူတပါးအ
ေၾကာင္းကိုပဲစိတ္ဝင္စားျပီးယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ဖို ့က်ဳိးစားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေလာကကိုအရုပ္ဆိုးအႀကီးတန္ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေနတာနဲ ့အတူတူပါပဲ.ေလာကႀကီးထဲမွာဖားလိုလူေတြဘယ္ေလာက္မ်ားရွိေနလိုက္မလဲေနာ္.တစံုတေယာက္ရဲ့
ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့အရည္ခ်င္းေကာင္းေတြကိုသာေလးစားျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုပါလွ်င္.ထိုအ
ရည္ခ်င္းေေကာင္းမ်ားမိမိထံသို ့ကူးစက္ေရာက္ရွိလာကာမိမိသည္ပင္လွ်င္လူေတာ္လူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္လာနိုင္
သည္မဟုတ္ပါေလာ.ပုဂၢဳိလ္ေရးမႏွစ္သက္မွဳ.အျငိဳးေတးအာဃာတေပၚတြင္မူတည္၍ဆန္ ့က်င္ဘက္ျပဳလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္
ေတာ့အရည္ခ်င္းနိမ့္သထက္နိမ့္က်ကာလူ ့ေလာကရဲ့ေအာက္ဆံုးကိုေရာက္ဘို ့ဆိုတာမလြဲပါဘူး.ဒါေၾကာင့္လူတေယာက္
ရဲ့ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့အရည္ခ်င္းကိုအမွန္တိုင္းအသိမွတ္ျပဳလက္ခံမေပးနိုင္တာဟာ.အင္မတန္ေၾကာက္စ
ရာေကာင္းတဲ့အဆိပ္တမ်ဳိးကိုလက္ဝယ္ထားျပီးစားသံုးေနတာနဲ ့အတူတူပါပဲေလာကႀကီးတခုလံုးကိုဇာတ္ခံုတခုအေနနဲ ့ျမင္
တတ္ၾကည့္တတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့.သူေရာ.ကိုယ္ေရာက်ရာအခန္း.က်ရာဇာတ္ရုပ္ကိုသရုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့သူေတြဆိုတာ
သိသာပါတယ္ေလ.အဲဒါေပမဲ့ကိုယ္က်ရာဇာတ္ရုပ္ကိုေတာ့ပီျပင္ေအာင္သရုပ္ေဆာင္ဖို ့ေတာ့လိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ.ကိုယ့္အလုပ္
ကိုလုပ္.ကိုယ့္လမ္းကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းသြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေလာကႀကီးကိုအလွဆင္သူတေယာက္ျဖစ္လာမွာေပါ့
ဟာေနရာေဒသတခုထဲမွာရွင္သန္ေနထိုင္ၾကရေပမဲ့မတူတဲ့ဘဝေပးအေျခေနနဲ ့စိတ္ဓာတ္အရည္ခ်င္းေလးေတြကိုပါ.အရင္
ကကိုယ္ျပဳမိခဲ့တဲ့အတိတ္ကံအက်ဳိးေပးေၾကာင့္.ယခုလက္ရွိဘဝမွာဖားျဖစ္တဲ့သူကျဖစ္.ႏြားျဖစ္တဲ့သူကလည္းႏြားျဖစ္ခဲ့ၾကရ
ျပီပဲ.ကံစီမံရာေပါ့ဗ်ာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို ့ရေကာင္းတဲ့အရာေတြမွမဟုတ္တာ.အဲဒါေပမဲ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို ့ရနိုင္တဲ့အရာေတြ
ကေတာ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ေတြပဲဗ်.ကိုယ့္ရဲ့လက္ရွိျဖစ္ရာဘဝေရာက္ရာအရပ္ေဒသကိုလိုက္ျပီးအေျခေနအခ်ိန္
ခါကိုလိုက္ျပီးသင့္တင့္မွ်တတဲ့နွလံုးသြင္းဆင္ျခင္မွဳနဲ ့ေနသြားနိုင္မွမိမိေရာက္ရာျဖစ္ရာဘဝေလးေတြကိုေပွ်ာ္ေပွ်ာ္ရႊင္ရႊင္တန္
ဘိုးရွိရွိေနသြားနိုင္ၾကမွာမဟုတ္ပါလား.ေနတတ္ရင္ေလာကႀကီးဟာလူတိုင္းအတြက္ေက်နပ္စရာေတြပါဘဲ.ဒါေပမဲ့ဗ်ာဖားတ
ေကာင္လို.ကိုယ္ရဲ့လက္ရွိျဖစ္ေနေရာက္ေနရတဲ့ဘဝအေျခေနမွန္အျဖစ္မွန္ကိုနားမလည္လက္သင့္မခံနိုင္ဘဲမာနနဲ ့အတၱကို
ေရွ့တန္းတင္သူတပါးရဲ့လက္ရွိဘဝေပးအေျခေနနဲ ့အရည္ခ်င္းကိုလက္မခံနိုင္ပဲမတူညီနိုင္တာေတြကိုယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစား
ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ဘဝခရီးတေလွ်ာက္လံုးပူေလာင္ပင္ပန္းမွဳဆင္းရဲမြန္းၾကပ္မွဳေတြနဲ ့ပဲေနထိုင္ရင္းဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္မလွရတာ
သံေဝဂယူစရာတခုပါပဲ.ဟုတ္တယ္ဗ်ာပံုျပင္ထဲကႏြားႀကီးဟာဘယ္သူ ့ကိုမွယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစားေနတာမဟုတ္ပါဘူးသူ ့ရဲ့ဘ
ဝေပးအေျခေနအရျဖစ္ေနရတဲ့ႏြားဘဝကိုသာတန္ဘိုးရွိရွိေနေနတာပါ.ဝန္စည္စလွယ္ေတြသယ္မယ္.ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးေရး
မွာပါဝင္မယ္အသား.နို ့စတာေတြနဲ ့လူေတြကိုအက်ဳိးျပဳမယ္ေပါ့ဒါဟာသူ ့ရဲ့ဘဝေပးအေျခေနအရလူေလာကႀကီးကိုတတ္
နိုင္သေလာက္အက်ဳိးျပဳေပးေနတာပဲဒါကိုက်ေနာ္တို ့လက္ခံအသိမွတ္ျပဳေပးနိုင္ရမယ္ေလအဲဖားႀကီးရဲ့အျမင္မွာေတာ့သူ
မ်ားခိုင္းတာကိုလုပ္ေနရတဲ့အလကားေကာင္ႀကီးပါတဲ့.အဲဒီလိုသူမ်ားအရည္ခ်င္းကိုအသိမွတ္ျပဳလက္ခံမေပးနိုင္ေတာ့မတူ
တာကိုယွဥ္ျပိဳင္ဘို ့က်ဳိးစားရင္းဘဝနိဂံုးအဆံုးသတ္မလွခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ.ဖားဘဝမွာေရာဘာေတြလုပ္နိုင္မလဲ.သီးနွံဖ်က္မဲ့ပိုး
မႊားေလးေတြကိုအစာအျဖစ္စားေသာက္ျခင္းအားျဖင့္လူေတြကိုအက်ဳိးျပဳနိုင္ေသးတာပဲမဟုတ္လား.ႏြားတေကာင္ေလာက္
မလုပ္နိုင္လို ့လဲဝမ္းနဲေနစရာ.အားငယ္ေနစရာမလိုပါဘူး.ကိုယ့္အရည္ခ်င္းကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္.အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္
က်ဳိးစားလုပ္ရင္းနဲ ့သူမ်ားရဲ့အရည္ခ်င္းကိုလည္းအသိမွတ္ျပဳလက္ခံေပးနိုင္မယ္ဆိုရင္ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္မလဲ
ဗ်ာ.လူတိုင္းလူတိုင္းဟာေလာကႀကီးရဲ့အက်ဳိးစီးပႊားကိုက်ရာ.ေရာက္ရာေနအလွဆင္ေနၾကရတာမဟုတ္လားဗ်ာ.ဟုတ္္
တယ္ဗ်.ကိုယ့္ပါတ္ဝန္းက်င္မွာရွိေနတဲ့သက္ရွိသက္မဲ့အရာအားလံုးဟာတနည္းမဟုတ္တနည္းနဲ ့ေလာကႀကီးကိုအလွဆင္
ေနၾကတာမဟုတ္ပါလား.ဒီလိုမဟုတ္ပဲဖားတေကာင္လိုကိုယ့္အရည္ခ်င္းကိုလည္းမသိနိုင္.မျမင္နိုင္ျဖစ္ျပီးသူတပါးအ
ေၾကာင္းကိုပဲစိတ္ဝင္စားျပီးယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ဖို ့က်ဳိးစားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေလာကကိုအရုပ္ဆိုးအႀကီးတန္ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေနတာနဲ ့အတူတူပါပဲ.ေလာကႀကီးထဲမွာဖားလိုလူေတြဘယ္ေလာက္မ်ားရွိေနလိုက္မလဲေနာ္.တစံုတေယာက္ရဲ့
ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့အရည္ခ်င္းေကာင္းေတြကိုသာေလးစားျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုပါလွ်င္.ထိုအ
ရည္ခ်င္းေေကာင္းမ်ားမိမိထံသို ့ကူးစက္ေရာက္ရွိလာကာမိမိသည္ပင္လွ်င္လူေတာ္လူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္လာနိုင္
သည္မဟုတ္ပါေလာ.ပုဂၢဳိလ္ေရးမႏွစ္သက္မွဳ.အျငိဳးေတးအာဃာတေပၚတြင္မူတည္၍ဆန္ ့က်င္ဘက္ျပဳလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္
ေတာ့အရည္ခ်င္းနိမ့္သထက္နိမ့္က်ကာလူ ့ေလာကရဲ့ေအာက္ဆံုးကိုေရာက္ဘို ့ဆိုတာမလြဲပါဘူး.ဒါေၾကာင့္လူတေယာက္
ရဲ့ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ ့အရည္ခ်င္းကိုအမွန္တိုင္းအသိမွတ္ျပဳလက္ခံမေပးနိုင္တာဟာ.အင္မတန္ေၾကာက္စ
ရာေကာင္းတဲ့အဆိပ္တမ်ဳိးကိုလက္ဝယ္ထားျပီးစားသံုးေနတာနဲ ့အတူတူပါပဲေလာကႀကီးတခုလံုးကိုဇာတ္ခံုတခုအေနနဲ ့ျမင္
တတ္ၾကည့္တတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့.သူေရာ.ကိုယ္ေရာက်ရာအခန္း.က်ရာဇာတ္ရုပ္ကိုသရုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့သူေတြဆိုတာ
သိသာပါတယ္ေလ.အဲဒါေပမဲ့ကိုယ္က်ရာဇာတ္ရုပ္ကိုေတာ့ပီျပင္ေအာင္သရုပ္ေဆာင္ဖို ့ေတာ့လိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ.ကိုယ့္အလုပ္
ကိုလုပ္.ကိုယ့္လမ္းကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းသြားၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ေလာကႀကီးကိုအလွဆင္သူတေယာက္ျဖစ္လာမွာေပါ့
ကဗ်ာဆရာဦးတင္မိုးကလည္းေလာကရဲ့အလွတရားေတြကိုျမင္တတ္ၾကည့္တတ္ဖို ့ကဗ်ာေလးတပုဒ္ေရးဖြဲ ့ခဲ့ဘူးတယ္ေလ.
(အလွကိုယ္စီ)တဲ့က်ေနာ္တိုငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ကဗ်ာေလးပါ.ဖိုးလမင္းလည္း.သူ ့အဆင္းနဲ ့အလင္းနဲ ့ဖေယာင္းတိုင္လဲ
(အလွကိုယ္စီ)တဲ့က်ေနာ္တိုငယ္ငယ္ကသင္ခဲ့ရတဲ့ကဗ်ာေလးပါ.ဖိုးလမင္းလည္း.သူ ့အဆင္းနဲ ့အလင္းနဲ ့ဖေယာင္းတိုင္လဲ
သူ ့အစြယ္နဲ ့အရြယ္နဲ ့..စံပၸါယ္ဖူးလည္း.သူ ့ဂုဏ္ထူးနဲ ့ငံုဖူးနဲ ့တဲ့..ေလာကကိုအလွဆင္ေနလိုက္ၾကတာဗ်ာ.အဲေနာက္ဆံုးမ
ေတာ့ဆရာတင္ျပသြားတာကအခ်ိန္အခါေနရာေဒသဌာနအေလွ်ာက္.အေရးေရာက္သည္.စြမ္းေလာက္နိုင္သူခ်ည့္ပါတကား
တဲ့.ဟုတ္တယ္ဗ်ာ.လူတိုင္း.အရာရာတိုင္းကိုေလးစားျမတ္နုိးတန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ဆရာ့ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ကို
အားက်အတုယူရင္း.ျဖစ္ရာဘဝ.ေရာက္ရာအရပ္.ဘယ္လိုအေျခေနမွာမဆိုမိမိကိုယ္မိမိအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစား..
သူတပါးကိုလည္းတန္ဖိုးထားေလးစားျခင္းအားျဖင့္.ဖားတေကာင္ရဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကိုေရွာင္ျပီးေလာကႀကီးကိုအလွဆင္ၾကပါ
စို ့လားဗ်ာ.
့
ေတာ့ဆရာတင္ျပသြားတာကအခ်ိန္အခါေနရာေဒသဌာနအေလွ်ာက္.အေရးေရာက္သည္.စြမ္းေလာက္နိုင္သူခ်ည့္ပါတကား
တဲ့.ဟုတ္တယ္ဗ်ာ.လူတိုင္း.အရာရာတိုင္းကိုေလးစားျမတ္နုိးတန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ဆရာ့ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ကို
အားက်အတုယူရင္း.ျဖစ္ရာဘဝ.ေရာက္ရာအရပ္.ဘယ္လိုအေျခေနမွာမဆိုမိမိကိုယ္မိမိအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစား..
သူတပါးကိုလည္းတန္ဖိုးထားေလးစားျခင္းအားျဖင့္.ဖားတေကာင္ရဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကိုေရွာင္ျပီးေလာကႀကီးကိုအလွဆင္ၾကပါ
စို ့လားဗ်ာ.
့
No comments:
Post a Comment